Op zaterdag vol goede moed vertrokken vanuit Gabu. We hebben nog 800 km voor de boeg. Brood kunnen we gelukkig vanuit de bus regelen bij een mobiele bakker, dat scheelt weer tijd. De hoofdverbinding tussen Guinee Bissau en Guinee blijkt een taaie. We doen 7 uur over 110 km! We denken soms even dat we hier blijven steken en dat Sierra Leone onbereikbaar blijkt voor onze bus. Af en toe gaan we op 3 wielen over de diepste gaten, op de uitgestorven grens zijn we dit jaar de 4e buitenlandse auto!
We verliezen gelukkig geen extra tijd bij de douane, hier gaat het allemaal verrassend soepel, ze zijn zelfs erg vriendelijk. Dat maken we vaak anders mee.
Ook de bevolking in Guinee Bissau en Guinee staat vrolijk te zwaaien langs de weg. Dit gebied kennen we nog niet, maar heeft ons positief verrast. Behalve de wegen dan. In dit binnenland zien we de traditionele rieten hutjes en kleurrijke bevolking. De eerste slang, schorpioen en aap komen in zicht en we moeten door de bergen met onverharde wegen, tussentijds gelukkig nog stukken goed asfalt, echter nu weer met bijna onoverbrugbare drempels 😟😟
We missen 1 drempel, waardoor de bus gelanceerd wordt en er reparatie volgt aan de luchtvering, hulde aan onze eigen technische dienst! De opmerking van Wim, “Prijs de dag niet voor het avond is” komt vandaag vaak voorbij. Maar om 21.00 uur en allang in het donker bereiken we dan toch eindelijk Labé in Guinee, we vinden er een camping en zowaar hebben ze daar ook nog heerlijke pizza’s.
Zondagmorgen vertrekken we om 6.00 uur om die dag dan hopelijk de eindbestemming te halen.
