We ontbijten met zijn allen in het hotel. Onze familie vliegt vandaag na een weekje Gambia terug naar Nederland. We zwaaien ze uit om een uur of 11 als ze naar het vliegveld van Banjul worden gebracht. Ook wij vertrekken vandaag uit Serekunda. We willen vandaag zo ver mogelijk Gambia doorkruisen, zodat we morgen op tijd bij de grens met Senegal zijn en van daaruit doorsteken naar Guinee. Gisteren zijn we al bezig geweest met de visa voor Guinee. Harry en Koen zijn met een taxi naar het consulaat in Kololi gereden. Dat was nog een belevenis op zich. De taxi, oude Mercedes 220D, reed zich eerst vast in het mulle zand. Kleine kinderen zaten al klaar aan de kant van de weg om te helpen duwen en op de motorkap te gaan zitten voor meer grip, voor een paar dalasi. Waarschijnlijk zorgen zij er wel voor dat het zand daar flink mul blijft, goed verdienmodel ????. Bij het consulaat kregen we vervolgens de mededeling dat Guinee sinds kort een eVisa systeem gebruikt en dat we alleen visa kunnen aanvragen via internet. Jammer, want 4 jaar geleden liep het via dit consulaat prima op papier. Met de taxi terug naar de school in Serekunda kon pas nadat de motor voldoende was afgekoeld, dus nog eerst tien minuten wachten. Ja, dit is Afrika. En eenmaal onderweg reed een vrachtwagen met zakken cement voor ons tegen de enige auto aan die er nog onbeschadigd uitzag. Die auto wilde nog nét voor de vrachtwagen oversteken, maar die was zo zwaar beladen met cement dat op tijd remmen er niet meer in zat. Resultaat: een forse deuk in de auto en een aantal zakken cement op straat. We zijn er maar snel omheen gereden.
Vandaag gaan we in Serekunda de visa voor Guinee elektronisch regelen. De wifi in ons hotel is zo matig dat we op advies van Ruben en Ross (die net weer op het vliegtuig terug zijn) naar café Figaro’s gaan op de Senegambia Strip. Daar is de wifi goed. Na enkele mislukte pogingen via de laptop, waarbij het systeem rare foutmeldingen geeft probeert Harry het eens via zijn mobieltje. En verrek, dat lukt! Er moet een heleboel info per persoon worden doorgegeven, dus Harry en Koen zijn wel even bezig in dit internetcafé. De rest van de groep haalt wat boodschappen in de buurt en blijft bij de bus. Ondertussen krijgen we ook nog een paar foto’s van de school binnen, het personeel is zo enthousiast geraakt van al het werk dat we gisteren hebben verzet, dat ze vandaag met een klein groepje verder hebben geschilderd. Tegen 17 uur hebben we dan eindelijk alle visumaanvragen de deur uit en kunnen we gaan rijden.
We rijden Serekunda uit tijdens de spits en gaan de binnenlanden van Gambia in. Onderweg worden we nog tegen gehouden door een feestvierend uitgedost monster. Daar hebben we er al meer van gezien, zal wel bij oud en nieuw horen. We rijden door tot het donker wordt en zoeken dan een overnachtingsplek in de buurt. Dat wordt uiteindelijk Tendaba Camp, een camping pal aan de Gambia rivier. Van de hoofdweg af moeten we nog zo’n 6 kilometer rijden over een redelijke weg met een aantal diepe wadi’s. Met wat stuurmanskunst van Robert gaat de bus daar prima doorheen. De camping lijkt in het donker al een fantastische plek, dus we gaan niet te vroeg weg morgenvroeg. We willen die plek ook wel eens bij daglicht bewonderen.
In de grote ‘openluchtkantine’ nemen we eerst een biertje. Een maaltijd van het campingrestaurant zit er niet meer in, dus koken we zelf een lekkere pasta met tonijn en tomatensaus uit onze voorraad. Om 23.30 uur wordt er nog gezellig afgewassen onder het licht van de sterren.
