Ouarzazate, een naam als uit het sprookje van 1001 nacht, staat wel bekend als het Hollywood van Marokko. Er zijn tientallen beroemde films opgenomen in de woestijn rondom de stad. Daar staan we op Nieuwjaarsdag om 6.00 uur op voor een lange etappe. Vandaag willen we flink doortrappen en kilometers maken, want we liggen een beetje achter op schema. Maar we beginnen de dag met een “kniepertje met slagroom”!
Onderweg in Taznakht kopen we bij een marktstalletje tien broden voor 11 dirham, ongeveer een euro. We gooien de tank vol met diesel en ook beide jerrycans van 20 liter, die we bij ons hebben op het dak van de bus. Die hadden we gisteravond nog nodig om over te komen, want in de bergen was geen tankstation te vinden. Over goede wegen rijden we de hele ochtend richting het westen. Bij Agadir komen we bij de kust aan en vervolgen we onze weg naar het zuiden. Voorbij Agadir wordt het landschap steeds leger en beginnen de zandvlaktes.
In Guelmim halen we boodschappen bij een grote supermarkt. We snoeren alle aankopen goed vast in de bus, want de wegen zijn hier vaak hobbelig. Dus hebben we een spin om het koffiezetapparaat en alle waterflessen vastgezet. Als we in Sierra Leone zijn plaatsen we de bankjes weer terug in de bus, maar tijdens de reis zijn de door Wim gemaakte tafeltjes met verdiepte bekerhouders erg handig.
Om 17 uur zien we in de verte de Atlantische Oceaan verschijnen. In het avondzonnetje rijden we verder met uitzicht op de zee, af en toe passeren we een baai met zelfs hier en daar een flamingo en om 19.45 uur rijden we de Westelijke Sahara binnen. De wegen zijn hier erg goed en daarom besluiten we door te rijden tot Boujdour, waar we om 23 uur aankomen. We hebben maar liefst 1200 kilometer gereden vandaag! Na een laat diner met tomatensoep met noedels trekken we nog een fles champagne open. Daar waren we gisternacht niet meer aan toegekomen.
