Dag 5: Ait Oudinar (Marokko) – Taourirt (Marokko)
In onze bus worden we uitgerust wakker om 7 uur. Als we koffie willen zetten merken we dat er geen stroom is. We hebben het stroomverbruik gisteravond helaas een beetje onderschat, beide accu’s zijn leeg. Gelukkig biedt de hoteleigenaar de helpende hand en kunnen we de accu in zijn auto gebruiken om de onze weer wat op te laden. Zo vertrekken we 50 minuten later dan gepland om 8.50 uur, na hartelijk afscheid te hebben genomen van onze gastheer.
Onze eerste bestemming is Ait Ben Haddour, vlak achter Ouarzazate. In Ouarzazate zijn veel verwijzingen naar de filmindustrie en één van de grootste Marokkaanse filmstudio’s is er gevestigd. In Ait Ben Haddour zijn wereldberoemde films als Lawrence of Arabia en Gladiator deels opgenomen. Je gaat hier gemakkelijk 100 of 2000 jaar terug in de tijd. We arriveren rond de middag, parkeren de bus en wandelen omlaag naar de rivier. Met stapstenen kun je eroverheen, aan de overkant ligt de oude plaats tegen een heuvel aan gebouwd, met daarboven een kasteel. Prachtig plaatje. We rijden verder door stoffige plaatsjes als Taznakht, Foum-Zguid, Tata en Akka. We komen nog over een pashoogte van 1700 meter, daarna loopt het geleidelijk omlaag. Dit is het grensgebied met Algerije, de grens ligt zo’n 20 kilometer links van ons. Af en toe passeren we een kudde schapen, geiten of kamelen, altijd is er wel een herder bij.
Aan het eind van de middag besluiten we niet helemaal door te rijden naar onze oorspronkelijke bestemming, El Ouatia. Dan zouden we daar pas tegen middernacht aankomen. In plaats daarvan vinden we via de Overlander app een camping in de buurt van Guelmim met een paar goede recensies. De laatste anderhalf uur rijden we in het donker over smalle weggetjes naar de camping, waar we om 20.45 uur arriveren. De bus past net door de poort. We worden hartelijk welkom geheten door een paar jongens van een jaar of 20 die vloeiend Duits spreken. Ze blijken deels in Hamburg opgegroeid, hun vader is teruggekeerd naar Marokko om deze camping te beginnen. Verder is er maar één gast, het is geen hoogseizoen hier. We krijgen thee en koekjes als welkom in de grote bedoeïenentent vlak bij de bus. Ook willen ze nog wel een paar tajines voor ons bereiden, eentje met kip en eentje met konijn, maar dat gaat wel even duren. Geen probleem, ondertussen werkt iedereen zijn appjes weer bij via de wifi en worden deze reisverslagen weer verstuurd naar Niels, onze webmaster in Nederland. Het wordt fris, de truien kunnen weer aan. Om 23 uur is het etenstijd, het smaakt weer voortreffelijk. We hebben vandaag een beste rit gemaakt van zo’n 750 km, om middernacht doen we voldaan het licht uit.
