De bus staat achter de school op een afgesloten binnenplaats geparkeerd. We besluiten vrijdagnacht nog een laatste nacht in de bus te slapen, hoewel er ook wel logeerkamers in Abdullahs huis voor ons beschikbaar zijn, met airco zelfs. Achteraf hebben we daar een beetje spijt van, want het is zo ongeveer de warmste nacht in de bus tot nu toe. Het leek wel of we in een sauna sliepen.
Daarna bouwen we de bus om: de bedden eruit, alles leeghalen en schoonmaken. In vlot tempo worden alle stoelen er weer ingebouwd en ook de collega’s van de school helpen mee. Robert en Ton geven techniekles aan de mannen die nu voor de bus gaan zorgen.
’s Middags krijgen we van Abdullah een rondleiding door het schoolgebouw. Er wordt vakonderwijs gegeven in allerlei verschillende richtingen, zoals ict, bouw, elektra, maar b.v. ook naailes. Later die middag rijden we naar de andere schoollocatie. Daar krijgen leerlingen o.a. les in metselen, tegelzetten en autotechniek. Tegen zonsondergang nemen we ook nog een kijkje bij het strand, we zijn er toch vlakbij.
Tegen tien uur ’s avonds worden we door de nieuwe buschauffeur naar het vliegveld van Monrovia gebracht, zo’n vijf kwartier verderop. Hij pakt het rijden in zo’n bus best snel op, ondanks dat hij nog niet eerder in bussen en vrachtwagens heeft gereden. Een apart rijbewijs is daar in Liberia niet voor nodig, je moet het gewoon in de praktijk leren.
De reis terug duurt lang. We kunnen om 2 uur ’s nachts inchecken. Om 5.30 uur kunnen we aan boord. Met een uurtje vertraging vertrekken we naar Casablanca. Daardoor wordt de overstaptijd voor onze aansluitende vlucht naar Schiphol erg kort. Gelukkig krijgen we hier en daar voorrang in de rij en redden we het nog net op tijd. Tegen half vijf ’s middags landen we in een nat Nederland. Dat is wennen! Helaas zijn de koffers niet meegekomen in het vliegtuig, zodat we ter plekke nog allerlei formulieren moeten invullen. Op Schiphol staan familie en vrienden al op ons te wachten, een warm weerzien! In een bus van ‘de Avonturier’ rijden we gezellig met zijn allen naar het oosten.
We zijn een mooie ervaring rijker. Afrika is prachtig en kan wel een steuntje in de rug gebruiken op gebied van onderwijs. We hebben onze school in Gambia opgeknapt en de schoolbus afgeleverd in Liberia. Weliswaar een klein stapje, maar wij zijn liever de druppel op de gloeiende plaat dan dat we met onze handen in de zakken blijven staan.
Bedankt voor het volgen van onze reis en het steunen van het doel om onderwijs in Afrika een beetje beter bereikbaar te maken! En dank aan Niels, onze webmaster, die er steeds voor zorgde dat onze berichten snel op de website en Facebook werden gezet.
Hartelijke groet van Ton, Robert, Henk, Harry, Wim, Nol, Eddy en Koen
